Kotka
stulecia
Kilka faktów
Imię: Burasia (Busia)
Płeć: samica
Matka: Stara Kotka
Ojciec: nieznany
Rasa: dachowiec
Urodzona: przed 2004 rokiem/data nie znana
Imię: Burasia (Busia)
Płeć: samica
Matka: Stara Kotka
Ojciec: nieznany
Rasa: dachowiec
Urodzona: przed 2004 rokiem/data nie znana
Zmarła: lato/jesień 2009
Wiek: ok. 6 lat
~*~
Burasia urodziła się wiele lat temu, w jednym z
pierwszych miotów Starej Kotki. Miała brata - Łatka, który w młodym
wieku przepadł bez wieści.
Jedna z najdzielniejszych kotek Białobrzeg. Jej ubarwienie
było na pozór pospolite - biało-bure, łaciate, lecz charakter wręcz
niepowtarzalny. Żyła na wsi i codziennie walczyła o przetrwanie. Całe
szczęście cechowały ją duże umiejętności łowieckie, więc zwykle polowania
kończyły się sukcesem.
Większą część
futra Burasi zajmował biały odcień; nieregularne bure łatki, przypominające
przypadkowo rozlaną farbę, ciągnęły się od koniuszka ogona po pyszczek. Młoda
kotka łudząco przypominała swoją matkę i na początku nie mogłam ich odróżnić.
Pod koniec roku 2006 stoczyła walkę o życie, z której wyszła z naderwanymi
mięśniami dolnej szczęki. Stało się to jej wizytówką, aż do końca
życia...
Burasia była dość duża i masywna, jak na wiejskie
standardy (choć i tak o połowę mniejsza od mojej Kici).
Jej sierść odznaczała się wyjątkową delikatnością. W
morsko-złotych oczach niemal zawsze można było dojrzeć wyciszenie
i spokój...
Gdybym nie
znała jej pochodzenia, mogłabym pomyśleć, że miała ragdola w rodzinie. Dawała
się przytulać, miętosić i głaskać. Odpowiadała na to... mruczeniem. Zawsze
chętna do spania na kolanach.
Historia jej
rodziny jest bardzo ciekawa. Jak już pisałam, jej bratem był Łatek. Żył krótko.
Po prostu odszedł i nigdy nie powrócił. Krążyły plotki, że zawędrował do
olszyny.
Burasia postąpiła dokładnie tak samo. Wyniosła się z
podwórka, na sąsiednie. Zaczęła pojawiać się coraz rzadziej, aż w końcu
znikła... Już na zawsze...
~*~
Informacje
- Notka, napisana dnia 25.11.2009r., pochodzi z Felidae (poprzednika Perfekta)
